2 Eylül 2010 Perşembe


Bazen yalnız hissedersin ya kendini
kulağından bütün şarkılar geçer alakasız , belkide bugüne kadar bildiğinden bile haberin olmayan şarkılar
içinde acılar hüzünler ayrılıklar ölümler hüzünler bi ton kötü şey olanlardan...

Sonra inadına en kalabalıkn yerlere gitmek istersin tek değilsindir aslında oturursun bir banka gelen geçene bakarsın
kimi zamanla yarışır kimi zaten yenilmiştir zamana anlarsın yüzünden
yine de işe yaramaz sen yalnızsındır o kadar insanın içinde tek gördüğün yalnızlığındır

alırsın eline kağıdı kalemi yazmak istersin hislerini yazdığınıda sanırsın aslında
herşeyi anlattığını anlaşıldığını...

sana bir sır vereyim mi? Her şey koca bir boşluk aslında ;yazdıklaırn
konuştukların belki çizdiklerin çektiklerin, bak etrafına bir daha birbirlerine beğendirme çabası içinde
insanlar şuraya gittim şunu içtim diyenler sanki merak edildikleirni düşünürcesine
en kötüsüde bu yaptıklarının komikliğinin farkında olmayışları...

Neyse bir kitap okuyup hayatım değişmedi tıpkı bu yazıyı yazınca olduğu gibi ya senin?

http://fizy.com/#s/1mtmxv

6 yorum:

yağmurun elleri dedi ki...

etkileyici ve çok doğru

Serhat dedi ki...

ayrılık sonrası hissedilen o yoğun boşluktan bahseder gibisin. yada ben oyle algıladım.

Miyuki dedi ki...

aynı şeyleri düşünmüşüz ne hoş ! :)

Takiptesin :)

http://miyukininblogu.blogspot.com/2010/09/aslnda-o-kadar-da-onemli-degiliz.html

Bettra dedi ki...

Okuyup da hayatını kıyısından köşesinden bir yerinden değiştiren bir kitap olmamışsa hiç, belli ki yeteri kadar tehlikeli satırlarda ölüp yeniden dirilmemişsin.

Gölgesiz, izsiz, eş sesli, eş şekilli "boş" kimilerinden uzak günler olsun..

Sevgiler...

gezergen dedi ki...

Yazını çok beğendim; aynı duyguları paylaşmamdan kaynaklanabilir belki ama kaleminin gücü etkileyici...

HAYAL FABRİKASI dedi ki...

çok olmuş yazalı ama değişmemiş hiçbirşey
nolacak bu hayat böyle
e nerde benim hayallerim?
bilen var mı ?
teşekkürler hepinize =)

Yorum Gönder