Sıradan bir insanım. Sıradan olmayı hiç istemedim.
Dünya’yı yelkeniyle gezip burada anılarımı anlatmak,zenginliğimi yardım için kullanmak ya da acı dahi olsa maceralarla dolu bir hayattan pasajlar sunmayı öyle çok isterim ki.
Çoğu insan gibi orta karar yaşıyorum hayatı, git gel bitmek bilmeyen bir okul,
Uyumlu oldukları için şükredilen ev arkadaşları, küçücük bir şehirde sevdiklerinden
Uzak.
Sahip olmayanlar için bunların büyük birer mutluluk olduğunu düşünmek
Pek teselli etmiyor beni açıkçası.daha fazlasını istemek kendimi
Suçlamama neden olmamalı.
Beni onlar engelledi belki de . Bu insanlar hayatımı düzenlemeseydi,
tek başıma olsaydım birazda şansım olsaydı belki bir sanatçı olmayı
başarabilirdim belki bir müzisyen ya da aklıma gelmeyen başka bir şey
Bu dünyayı terk ettiğimde bir iz bıraktığımı bilerek kapardım gözlerimi
Bir şeyleri değiştirdiğimi anladığım an ölüm tatlı bir serinlik yayabilirdi
vücuduma
Bunları düşünmek için çok geç olmadığını bilmek , günlerinde birbirini kovalayıp biteceğini ve sevdiklerime kavuşacağımı, aklımdakileri başaracağımı hayal etmek ,düşünmek bana huzur veriyor.
İşte bu yüzden HAYAL EDİN,HAYAL EDİN Kİ GERÇEK OLSUN =)
İşte içimden gelen sesin şarkısı
The pierces-boring
2 yorum:
"...Öyle bir iletişim devrimi yaşadık, öyle teknolojik mucizelere tanık olduk ki..Ses de görüntü de laf da kaybolmuyor kolay kolay..Bugünün arkeologları nasıl ki üç bin yıllık çanak çömlek kalıntılarından giderek bizden yüzyıllarca önce gelmiş insanların nasıl yaşadığını çözmeye çalışıyor..
Üç bin yıl sonranın arkeologları da aynı bugünün insanları gibi, bizlerin neler yaptığını nasıl yaşadığını merak edecek..Ellerinde bugünün arkeologlarının hayal bile edemeyeceği malzemeler olacak..Görüntü kayıtları, yaşayan sesler, hangi kıvamda olduğunu ancak o zaman kategorize edecekleri akılların yarattığı laflar..
Kimbilir belki Kumkapı’da bir meyhanede, belki bir düğün eğlencesinde attığımız kahkahalara bakıp keyiflenecekler.."
aylar önce blogumda selahattin duman'ın bu sözlerini alntılayıp eklemiştim;
"...ve tabi bloglarımız, 100-200 senre sonra, inanılmaz bir arkeolojik malzeme olacaklar arkadaşlar..."
işte bu yüzden yazıyorum
belkide onca sene beklemeden şimdiden birilerine örnek olup kendi hayatlarını tartmalarına yardım etmek için
o zaman hepimiz daha mutlu ayrımcılıksız bi hayatta yaşıyacaz diye umut ediyorum :)
o zaman selahittin dumanın dediği gibi ilerde ne kdar güzel günler geçirdiğimizi hatırlatmak için sevdikleirmize sarılıp seslice seni seviyorum diyelim ne dersin :))))
Yorum Gönder